Toeristje spelen
20 februari 2016 - Guayacanes, Cuba
Vandaag was een relatief ontspannen dag. We begonnen net als gister om half 7 op het stand. Het enige verschil was dat er wat meer mannen waren en we de dag begonnen met gebed. Nadat we weer het uitgebreide ontbijt ophadden zaten we alweer snel in de bus richting het hoofdkantoor van compassion. Hier was toevallig ook een bijeenkomst van alle pastoren van de projecten in de Dominicaanse Republieken. Het mooie was dat ze over hetzelfde onderwerp gingen zodat de twee groepen 1 grote groep werd. Tijdens deze bijeenkomst mochten we de medewerkers van compassion bemoedigen in het fantastische werk wat ze doen. We hebben samen gezongen, gebeden en elkaar gezegend!
Het hoofdkantoor is in Santo Domingo, we lieten de kans om even de authentieke binnenstad in te gaan niet liggen. We mochten even de toerist uithangen en zijn dan waarschijnlijk ook bedrogen waar we bij stonden maar daar ben je immers toerist voor. We hadden niet heel lang want er stond vanmiddag ook nog een training op het programma. Na een, inmiddels doodnormale, warme lunch gingen de muskathlonshirtjes aan en gingen we een korte training doen. We renden rondjes om een groot monument waarvan ze hier claimen dat Columbus daar ligt begraven. Het trainen ging heel goed! Het viel gelukkig mee met de warmte maar ik had het idee dat ik de 8km die ik gelopen heb nog wel 5 keer zou kunnen doen! Na deze trainen zijn we terug gegaan naar ons hotel waar we gegeten hebben en veel hebben nagepraat over de dag.
Tijdens deze gesprekken kwam de dag van morgen dikwijls voorbij. Morgen gaan we namelijk ons eigen sponsorkindje ontmoeten! Hier heb ik heel erg veel zin in! Ik kijk ernaar uit om Franlin te ontmoeten. Ik weet wat voor betekenis een sponsor heeft voor een kindje en zie er ook naar uit om hoop en liefde te brengen bij hem thuis. Ik heb er zin in:)
Het hoofdkantoor is in Santo Domingo, we lieten de kans om even de authentieke binnenstad in te gaan niet liggen. We mochten even de toerist uithangen en zijn dan waarschijnlijk ook bedrogen waar we bij stonden maar daar ben je immers toerist voor. We hadden niet heel lang want er stond vanmiddag ook nog een training op het programma. Na een, inmiddels doodnormale, warme lunch gingen de muskathlonshirtjes aan en gingen we een korte training doen. We renden rondjes om een groot monument waarvan ze hier claimen dat Columbus daar ligt begraven. Het trainen ging heel goed! Het viel gelukkig mee met de warmte maar ik had het idee dat ik de 8km die ik gelopen heb nog wel 5 keer zou kunnen doen! Na deze trainen zijn we terug gegaan naar ons hotel waar we gegeten hebben en veel hebben nagepraat over de dag.
Tijdens deze gesprekken kwam de dag van morgen dikwijls voorbij. Morgen gaan we namelijk ons eigen sponsorkindje ontmoeten! Hier heb ik heel erg veel zin in! Ik kijk ernaar uit om Franlin te ontmoeten. Ik weet wat voor betekenis een sponsor heeft voor een kindje en zie er ook naar uit om hoop en liefde te brengen bij hem thuis. Ik heb er zin in:)